(Inspiracją dla tego wpisu w dzienniku był dla mnie trwający już ponad 3 lata kontakt ze strażakami z Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej nr 1 w Suwałkach, których serdecznie pozdrawiam!)

Nawet najbardziej zaangażowanego kartografa serwisu OpenStreetMap (“mappera”) mogą z czasem ogarnąć wątpliwości czy znudzenie, u podłoża których stoi pytanie: “A tak właściwie, na co to komu?”. Czasem, poza osobistą satysfakcją czy osobistą nagrodą za włożoną pracę (w postaci możliwości wykorzystania w praktyce stworzonych przez siebie przed chwilą map = odwzorowania rzeczywistości), potrzebujemy po prostu czegoś więcej, poczucia sensowności społecznej a nie tylko indywidualnej (dla nas czy naszych znajomych). Każda więc informacja zwrotna ze strony np. służby straży pożarnej, że to co się robi ma sens i jest na co dzień przydatne i wykorzystywane w bieżącej pracy - to kop satysfakcyjny motywujący do dalszej pracy!

Starając się pomóc strażakom w ich codziennym znoju i konfrontacji z ogniem/wypadkami/interwencjami (a samemu strażakiem nie będąc) - i zachęcając innych do takiej pomocy - chciałem wskazać kilka, szczególnie przydatnych straży pożarnej, danych, które warto oznaczać na mapie:

• adresy (+ dbałość o ich aktualność i kompletność);

• drogi dojazdowe pod każdy adres (szczególnie pamiętajmy o tym, że nawet gdy dojazdem jest droga polna to nie używamy do jej oznaczania kombinacji highway=track - kombinacja ta zarezerwowana jest dla dróg wiodących na pola czy do lasu, a nie do jakichkolwiek skupisk ludzkich bądź zabudowań);

• obrysy budynków (względnie dokładne, ale bez przesady - dzięki nim strażacy mogą wstępnie ocenić co się pali - czy duży budynek czy mały domek, czy obok niego zagrożone pożarem są inne zabudowania itd.);

• hydranty (każdy strażak jadąc na akcję chce wiedzieć, czy na miejscu zagrożenia będzie mieć możliwość podłączenia się do sieci wodnej czy też będzie musiał korzystać tylko z zasobów własnych wody w pojeździe gaśniczym);

• zbiorniki wodne (stawy, oczka wodne, jeziora, większe cieki wodne - źródło wody, którą można zaciągnąć przy pomocy pompy);

• obszary leśne, obszary pól uprawnych i obszary łąk (do oceny obszaru potencjalnego zagrożenia i jego skali).

Powyższe obiekty (może z wyjątkiem hydrantów) można z powodzeniem “kartografić” sprzed biurka i komputera, na podstawie dostępnych zdjęć lotniczych i satelitarnych. Hydranty warto oznaczać poprzez spacerów czy wędrówek (korzystając choćby z aplikacji na telefon: EveryDoor czy StrażakOSM), podobnie zresztą jak słupki pikietażowe, które umieszczane przy drogach i liniach kolejowych umożliwiają lokalizację wydarzenia na drodze przez podanie oznaczenia (numeru) drogi i położenia wzdłuż trasy w oparciu o informację zapisaną na najbliższym słupku przy drodze.

Pamiętajmy: im więcej i lepszej jakości danych zamieścimy w serwisie OpenStreetMap tym dajemy szansę na uzyskanie lepszej wiedzy i lepszego rozeznania zagrożeń. Dążmy do ideału (jak najwięcej i jak najlepiej, np. poprzez jak najbardziej idealne obrysy budynków), ale nie traćmy zdrowego rozsądku i pamięci o funkcji praktycznej tych danych. Dla strażaków (ale także dla pogotowania ratunkowego, energetycznego, gazowego czy nawet policji) bardziej wybaczalny jest “koślawy obrys budynku” niż brak drogi dojazdowej czy wadliwe dane adresowe. Czasu spędzony na dbałość o “idealny kontur” nie spędzimy na uzupełnianie innych - bardziej praktycznie istotnych - danych.

Zapraszam do komentowania i pamiętania, że to co robimy naprawdę ma sens!